Her gün yeni bir güne umutsuz uyanıyoruz.Yaşıyoruz,ama işte öyle...Kimi yakının kayıp etmiş,kimi her an gelebilecek vinüsten korkuyor.Kısaca yeryüzü insanlığı olarak endişeliyiz.Yazamı yazdığım bir gün öncesi,Amerika'dan skype ile bir televiyona bağlanan oldukça genç bir profesör,başta ülkemiz için erdişeli...4 haftada 38 bin vakaya ulaştık.20 dakikaya 2 ölüm düşmektedir demişti.Dün akşam bu sayı 40 binlere ve hayatını kayıp edenler 90'ın üzerine çıktı.80 veya ortasında doğmuş olan bu profesör,Amerika,Boston üniversitesinde görev yapmaktadır.Üzerinde geneç yaşata profesör olmanın yükünü taşıyor. Örnekler veriyor Amerika'da neredeyse tüm hastaneler birer meta haline getirildi.Yani özel sektörün elinde.Dolasıyla ölüm ornalarının en fazla olduğu yer yoksulların yani siyahların yaşadığı yerler.Ölüm oranlarının % 70 ni bu kesim oluşturmaktadır.Ekliyor 'Salgının çözümü hastane açmak değil' diyor.Antibiyotik direnci ve salgınları artırıyor.Kısaca dünya çaresizlik içersinde olup bitenleri seyrederken, Şu anda yaşamakta olduğum köyümün yakınıda ki köylere,virüsün geldiği söylentileri var.Ne kadar doğrudur bilmiyorum.Fakat gelişmiş ülkelerde ölüm oranı bizim kat kat üstümüzde.Bir yeni söylenti daha var.Endnezya'da görülen ve adına 'Dang Humması'denilen bir salgın bu ülkeyi tehdit ettiği söylentisi.Ne kadar doğrudur bilmiyorum,ama küreselleşme ve küreselleşme sonucu yeryüzünde ısının hızla artması,doğal dengeleri alt üst ederken, tüm bunlardan doğan tehlikelerin biz canlıları nasıl tehdit ettiğin gözle görebiliyoruz.Yeryüzü aynı zamanda açlığa ve kuraklığa doğru hızla yol almaktadır.

 

Diyelim ki bu virüs son buldu,insanlar yeryüzünü nasıl şekillendirecek?İşte orası muamma...Çünkü virüse henüz çözüm bulunmuş olmadığı gibi,gelecek zaman kaygısı günebirliğe dönüşmüş vaziyette...İnsanlığın geleceği umut olmaktan çok çok uzak artık.Artık otoyollar,dev havalimanları,dev deniz filoları oldukça küçülmüş görünmektedir.Her kes kara kara,yarının ne olacağnı ne getiriceğini düşünmektedir.Kısca köyler dahil artık doğal beslenmenin ötesindeyiz.Sözünü ettiğim Profesör Emrah Altındiş,'İyi beslenme,egzersiz ve uyku'nun önemini vurgulamaktadır.Kaldıki hiçbir ülkede artık iyi beslenen toplum yapısı oldukça az...Yerine göre kendimden pay biçiyorum.Kuru bir kaç dilim ekmekle günü geçiştiriyoruz.Yazımın başlağını 'Gelecek Umut Olabilse'diye attım umarım ülke olarak, çok az ölümle tüm bu olup bitenleri atlatırız.